CHMIEL JAPOŃSKI

Humulus japonicus. Już nazwa wskazuje, że pochodzi on z Japonii. Pędy jego w szybkim czasie osiągają wysokość od 4 do 6 metrów. Duże, dłoniasto-klapowane liście są barwy żywo zielonej, a od spodu szarawe. U odmiany ’Variegatus’ są one srebrzyście i biało popstrzo- ne. Kwiaty żeńskie zebrane w kłosy o zabarwieniu żółtozielonym nie są zbyt widoczne spośród liści. Efektowniej wyglądają jako cięte we flakonach. Nasiona chmielu wysiewamy wprost do gruntu przez cały kwiecień. Rośliny po wschodach przerywamy tak, aby jedna od drugiej była w odległości od 30 do 60 cm. Formy pstrolistne lepiej siać w marcu do skrzynek lub doniczek umieszczonych w pomieszczeniach. Chmiel raz posiany sam się wysiewa i pojawia na tym samym stanowisku w latach następnych. Formą zielonolistna rośnie dobrze na każdej glebie, zarówno w słońcu jak i w półcieniu, pstrolistna tylko na słońcu i w glebie niezbyt zasobnej w azot, w przeciwnym razie liście jej przybierają jednolicie zielone zabarwienie. Tylko w razie szczególnie dotkliwej suszy rośliny trzeba podlewać, aby nie dopuścić do opadania liści.