WILEC PURPUROWY

Ipomoea purpurea. Popularność swoją zawdzięcza bardzo bujnemu wzrostowi. Pędy jego rozgałęziają się od dołu w krótkim czasie osiągają wysokość około 3 metrów. Kwiaty wilca kielicho- wate i duże, umieszczone są po kilka (2 do 5) na długich łodyżkach. Mogą one mieć średnicę ponad 10 cm, a barwy od białej poprzez różową do karminowej i niezwykłej piękności niebieską (u ’Haevenly Blue’). Są one niestety otwarte przy słonecznej pogodzie tylko do godz. 10.00—11.00. Przy niebie zachmurzonym cieszą nas czasem do godz. 14.00. Potem znowu pod sam wieczór ukazują swoje piękno. Nasiona wilca siejemy na początku kwietnia wprost do gruntu w rzędy lub do gniazd tak, aby rośliny wyrosły co 35—40 cm. Wilec dobrze rośnie w czasie ciepłego i słonecznego lata. Wymaga gleb zasobnych w wapń, dostatecznie wilgotnych i żyznych. Na stanowiskach zbyt zasobnych w składniki pokarmowe rośliny bujniej rosną, ale kwitną słabiej.