Latorośl, która ma być szczepiona

Aby była jednoroczna (co się łatwo poznaje z członka, ile bowiem takich członków gałązki mają, tyle lat pospolicie liczą). II. Aby mało co niżej pod członkiem ucięta była. III. Aby członek ten, gdy bywa latorośl szczepiona, płaszczyźnie wierzchniej doskonale przyległ. IV. Aby, gdy po stronach zrzynana bywa, jej drżeń nie był skażony. V. Aby skóra latorośli w samym szczepieniu z skórą pniaczka stykała się. VI. Aby z takiego drzewa wzięta była, które by i najlepszego rodzaju, i w tym roku wydające owoc było. VII. Aby była świeża i letka, mająca przy tym wiele pączków. VIII. Aby jednę, a najwięcej dwie gałązki miała. IX. Aby ucięta była ze strony, którą wschodzące oświeca słońce, nadto, aby z końca lub śrzodka gałęzi zdjęta była. X. Co do czasu, najlepszy do szczepienia i zrzynania latorośli jest miesiąc w pełni zostający lub zaraz po pełni. XI. Aby nie w tym czasie jak tylko zerwana była, szczepiona została, lecz przez kilka dni być powinna złożona w miejscu wilgotnym i zimnym, co się łatwo stanie, gdy będzie wkopana w ziemię z końca ściętego. XII. Aby nie była zdjęta z drzewa, które rzeczywiście kwitnie. Mniemają niektórzy, iż drzewa szczepione pod bytność Słońca w znaku Koziorożca i Byka, czyli w styczniu i maju, są wolne od gąsienic.