POWOJNIKI

Do uprawy pod szkłem zaleca się głównie Clematis x jackmanii i wielkokwiatowe jego odmiany, najlepiej szczepione na podkładkach z powojnika pnącego Clematis vitalba. Powojnik Jackmana i wywodzące się z niego odmiany kwitną wyłącznie na pędach rocznych i dlatego, aby zapewnić sobie obfite kwitnienie, należy je przycinać dosyć krótko (około 20 cm od ziemi). Przeciwnie zachowują się powojniki pochodzące ze skrzyżowania C. florida, C. patens, C. montana czy C. alpina, które tworzą kwiaty na starych przyrostach i dlatego wywodzące się od powyższych gatunków odmiany tnie się tylko prześwietlająco i sanitarnie, aby zachować możliwie dużo starych pędów, z których wyrosną kwiaty. Najlepiej jest wysadzać rośliny na zagonach ziemnych w szklarni w rozstawie 40X40 cm na jesieni (wrzesień—listopad) lub też sadzić de doniczek, które dołuje się w szklarni na zagonach. Podłoże do tego celu musi być żyzne, przepuszczalne, o dobrych właściwościach fizycznych, np. ziemia piaszczysto-gliniasta. Od połowy lutego należy powoli podnosić temperaturę w szklarni, aby pobudzić rośliny do wzrostu. Nie można jednak pędzić ich w wysokiej temperaturze, a jedynie powoli przyspieszać uprawę. W pierwszych dniach wegetacji powojników temperaturę ustala się na 10°C, a dopiero gdy zaobserwuje się wyraźny wzrost roślin, można podwyższyć ją maksymalnie do 15°C. Wyższa temperatura może zniweczyć cały cel uprawy, bowiem sprzyjać będzie szybkiemu wzrostowi wegetatywnemu, ale zahamuje całkowicie rozwój roślin, które nie wydadzą żadnych kwiatów. Z tego też względu w pierwszym okresie uprawy powojników w szklarni, główna uwaga musi być zwrócona na kontrolę temperatury i zapewnienie roślinom maksymalnych ilości światła.