Migdałek trójklapowy cięcie

Jedną z ważniejszych roślin pokarmowych ludzi zamieszkujących strefę tropikalną jest jams (pcchrzyn). Pod ziemią wykształca on kilkukilogramową bulwę, bogatą jak ziemniaki w skrobię. Znanymi w gorącej strefie Ameryk są aromatyczne owoce męczennic (Passiflora edulis i Passiflora ąuadrangularis), a powszechnie stosowana u nas wanilia to owoce pnącego storczyka, którego pędy osiągają długość kilkunastu metrów. Także pieprz czarny jest lianą tropikalną dorastającą do 10 m wysokości. Pnącza dostarczają ludności tubylczej również naczyń. Służą temu tykwy kalabasze od dużych jak miednica do małych miseczek, z których w Afryce pije się wino palmowe a w Ameryce Południowej Herba Mate. Idąc zaś w pole rolnik zabiera wodę do tykwy o pięknym kształcie butelki lub dzbana. Pnącza dostarczają również surowca do plecenia koszy i budowy domów. W miarę oddalenia się od wilgotnej strefy lasów równikowych maleje ilość lian. Na sawannach spotykamy jeszcze dość liczne rośliny pnące lecz osiągają one zaledwie parametrową wysokość. W ich wegetacji występuje przerwa wywołana okresową suszą. Tę strefę reprezentować mogą niektóre gatunki szparagów i glorioza. W podobnych warunkach rośnie piękna liana bugenwilla o jaskrawych czerwonofioletowych kielichach. Bywa ona często sadzona przy domach w okolicach klimatu zwrotnikowego. W naszej strefie klimatycznej występują już nieliczne pnącza. Najokazalsze z nich osiągają wysokość do 5 metrów. W zakończeniu chciałbym podkreślić interesującą cechę jaką odznaczają się pnącza. Większość ich mianowicie jest odporna na niesprzyjające warunki świetlne i dość łatwo adaptuje się do skąpego oświetlenia z jakim mamy do czynienia np. w mieszkaniach. W warunkach naturalnych dość długo rosną w cieniu innych roślin zanim osiągną korzystne naświetlenie, dlatego są przyzwyczajone do braku światła.